Sielankowy szlak z Istebnej na Baranią Górę

W czerwcowy, ciepły dzień naszła mnie wyjątkowa ochota na odwiedzenie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim. Najbardziej lubię podążać na znane szczyty nieznanymi szlakami, więc tym razem padło na pętlę z Istebnej.
O 8:00 parkujemy samochód przy schronisku Zaolzianka, które zbudowano w 1927 roku, by służyło organizacji Przysposobienia Wojskowego Kobiet. Można stąd uskutecznić przyjemny spacer do źródeł Olzy, jednak my ruszamy szlakiem turystycznym zielonym w kierunku Baraniej Góry.

Dawne schronisko Zaolzianka

Pierwszy 3,5-kilometrowy odcinek czeka nas drogą asfaltową, ale cały czas maszerujemy w górę. Początkowo szlak prowadzi przez niewielki las, jednak niebawem idziemy między domami w iście sielankowym klimacie. Po naszej prawej doskonale widać Ochodzitą, po lewej bliżej nierozpoznane wzgórza. Powietrze jest ciężkie, co wcale nie umila wędrówki, ale na razie idzie się naprawdę przyjemnie. Po 50 minutach docieramy do Chatki AKT na Pietraszonce, gdzie kręci się mnóstwo studentów. Schron czynny jest od 1 października do 30 czerwca i posiada 46 miejsc noclegowych.

Sielankowy szlak z widokiem na Ochodzitą

Mijamy schronisko i wreszcie wchodzimy w las. Pniemy się umiarkowanie w górę kamienistą ścieżką, a w cieniu drzew jest nieco chłodniej. Po 10 minutach dostrzegamy krzyżówkę szlaków Pod Karolówką, a na Przysłop pod Baranią Górą zostało zaledwie 30 minut marszu. W dużym schronisku posilamy się przed dalszą wędrówką i czym prędzej ruszamy na szczyt. Na Baranią Górę prowadzi trójkolorowy szlak, który znamy niemalże na pamięć - najpierw umiarkowane podejście po luźnych kamieniach, a potem już łagodnie przez rezerwat. Wszechobecna zieleń działa kojąco.

Szlak na Baranią Górę

Magiczny las

Wierzchołek na wyciągnięcie ręki

Po 45 minutach marszu wychodzimy na ostatnią prostkę i spokojnym tempem zmierzamy na 1220m n.p.m. Barania Góra jest świetnym punktem widokowym - kopuła szczytowa w dużej części jest bezleśna, jednak na wierzchołku także znajduje się ogólnodostępna wieża widokowa. Dzisiaj przejrzystość powietrza nie powala, ale przy dobrych warunkach można stąd obserwować pasma górskie Polski (Beskidy, Tatry), Czech (Beskid Śląsko-Morawski, Jaworniki) oraz Słowacji (Góry Choczańskie, Mała Fatra). Jest ciepło, delikatnie powiewa wiatr, więc stawiamy na relaks na szczycie. 

Wieża widokowa na Baraniej Górze

Kopuła szczytowa

Beskid Śląsko-Morawski

Magurka Wiślańska, Małe Skrzyczne i Skrzyczne

W oddali Mała Fatra

Po odpoczynku wracamy na Przysłop pod Baranią Górą, gdzie obieramy szlak czerwony w kierunku Przełęczy Kubalonka. Na miejsce jednak dziś nie dotrzemy, ponieważ celem jest Stecówka i znajdujący się tam drewniany zabytkowy kościół. Pierwszy etap trasy to niezbyt wymagające zejście, potem kawałek maszerujemy po asfalcie wzdłuż Czarnej Wisełki, by niebawem skręcić w lewo i nieznacznie piąć się w górę. Dalej idziemy po równym terenie w otoczeniu bujnej roślinności, a na koniec pozostaje odcinek drogą jezdną. Po godzinie docieramy na Stecówkę, gdzie niegdyś funkcjonowało schronisko turystyczne. Na malowniczej polanie w 1958 roku został wybudowany drewniany kościół, jednak w 2013 doszczętnie spłonął. W tym roku został oddany do użytku po odbudowie, jednak niezmiernie żałujemy, że nie mieliśmy okazji go zobaczyć w oryginalnej wersji. 

Szlak czerwony

Nieczynne schronisko

Kościółek po odbudowie

Widoki z polany

Przed nami ostatni odcinek trasy - powrót do samochodu. Cofamy się około 300 metrów i skręcamy w prawo na ścieżkę rowerową, która finalnie połączy się z naszym porannym szlakiem. Odcinek pokonujemy w 15 minut i teraz już znaną drogą zmierzamy ku końcowi wędrówki. Wokół ponownie rozpieszczają nas sielankowe, wiejskie widoki, w powietrzu unosi się zapach lata i choć w nogach już 19 kilometrów, to chciałoby się pójść jeszcze dalej.

Sielski krajobraz

Magiczna Istebna

Dzisiejsza pętla na Baranią Górę nie była typową górską wędrówką. Szlaki turystyczne przeplatały się z drogami i cywilizacją, jednak trasa okazała się niezwykle urokliwa, sielankowa i nieuczęszczana. Każdy szuka czegoś innego w beskidzkich wędrówkach, ta na pewno będzie odmienna i zaskoczy niejednym widokiem. To super alternatywa dla gęsto uczęszczanych szlaków, wracam do domu wyciszona. 

A.N.

12.06.2016